The markets of Thailand

Lieve allemaal,

De maandag na het weekend van de camping voelde ik mij niet lekker. Ik had het gevoel alsof mijn hoofd vol zat, ik had last van mijn keel, mijn neus zat vol en daarnaast had ik ook nog buikpijn. Ik heb waarschijnlijk het weekend kou gevat en verkeerde dingen gegeten. Tja, dan word ik meteen weer gestraft. Tot 2 uur heb ik in mijn bed gelegen, maar besloot uiteindelijk om naar een apotheek te gaan. Misschien hebben ze iets voor mijn keel en verkoudheid. In Bali was dat in ieder geval wel zo. Ik ben bij 3 verschillende apotheken geweest en alle 3 zeiden ze wat anders. Dat schiet mooi niet op. Eén apotheek zei dat het nemen van paracetamol voelde was. Probeer ik het daar eerst mee en dan kijk ik morgen even aan hoe ik mij dan voel.

Gelukkig voelde ik mij de volgende dag alweer stukken beter. Ik had geen last meer van buikpijn, alleen nog een beetje pijn aan mijn keel en de verkoudheid wilde ook nog graag bij mij blijven. Op deze dinsdag had ik alweer mijn vierde coach meeting. We hebben het gehad over het bezoeken van de verschillende venues. Deze vinden vandaag en morgen plaats. Een 'venue' is de plek waar het evenement plaats vind. 'Locations' noemen wij dat niet, omdat een 'venue' niet alleen de locatie is, maar ook alle logistiek daaromheen. Na deze snelle meeting, ben ik samen met mijn evenement groep naar de stad gegaan. We hadden eerst een afspraak met restaurant Cocotte. Hier werden we ontvangen door de chef-kok. Hij kon ons helpen met het evenement. Helaas had hij geen capaciteit voor 80 personen, maar hij stelde voor om een soort receptie te doen waarbij mensen rondlopen en af en toe eens wat van het buffet pakken. Leuk idee, maar dat was niet ons idee. De tweede 'venue' die we bezochten was in hotel Crown Plaza Bangkok. Hier hebben ze een 'white room'. Het is een hele mooie grote zaal die precies in ons thema past. Helaas zijn de kosten hiervan een klein beetje buiten ons budget.

Woensdag 14 december ben ik op tijd opgestaan voor de client meeting. We hadden gisteren al een mailtje gekregen van de klant dat er weer een Skype meeting aankomt. Als oplossing stuurt de klant de marketing coördinator zodat er toch iemand naar de meeting op school komt. Om half 10 ontving ik de marketing coördinator en bracht hem naar het lokaal. We probeerden de echte klant te bereiken via Skype, maar dat ging niet heel soepeltjes. Het geluid deed het niet of de verbinding was slecht, wat een drama. Een voordeel, toen de Skype het wel deed en de klant begon te praten kon de marketing coördinator het verduidelijken. Hierdoor begrepen we dat het uitstapje naar de Jungle van dit weekend eigenlijk nergens op slaat. Op zaterdag is er een bezoek aan een dorp waar de liefdadigheidsorganisatie, waar wij met dit evenement geld voor ophalen, actief is. Dit leek ons erg leuk, maar dit is volgeboekt. Zondag konden we wel heen, maar dat is alleen een bijeenkomst. Saai dus. We besloten met de groep om de trip af te blazen. Ik vind het best jammer, dat we niet op zaterdag heen kunnen. Ik had de armoede daar wel willen zien. Normaal zie je dat op de tv, dus ik wilde wel zien of dat van de tv echt is. Aan de andere kant had ik het waarschijnlijk heel zielig gevonden, dus dan is het wel weer beter dat we niet heen gaan. Als laatste punt van deze meeting bespraken we de de datum van het evenement. We verplaatsen het evenement naar maart, want 20 januari redden we niet. Dit komt doordat de klant fysiek niet aanwezig is en wij beslissingen moeten maken die wij eigenlijk nog niet kunnen maken.
Om 2 uur hadden we met onze evenement groep een afspraak bij Hotel Ramada Plaza. Deze 'venue' past beter in het budget en heeft een mooi terras waar de gasten kunnen dineren. We hebben besloten om deze 'venue' te kiezen voor ons evenement. Na tijd ben ik samen met een meisje naar Chinatown gegaan. Hier zijn heel veel leuke markt kraampjes met spullen voor weinig geld. Ik heb een kerstmuts en een tas gekocht.

Vrijdag 16 december:
De wekker ging om 6 uur en om kwart over 7 zat ik in de bus die op het schoolplein stond. Dit is mijn laatste fieldtrip in Thailand. De bus reed mij en de andere medestudenten naar de venue BITEC. BITEC staat voor Bangkok International Trade & Exhibiton Centre. Dit is een beurs- en congrescentrum. Je zou het kunnen vergelijken met een Amsterdam Rai of de Jaarbeurs in Utrecht. Bij BITEC was er een programma voor onze groep samengesteld. Het begon met een uitleg over BITEC. Aansluitend een koffie en thee pauze. Na de pauze was er een PR workshop. PR = Press Release. Dit is voor de krant. De mevrouw die hierover vertelde gaf ons tips en tricks hoe we het beste een krantenartikel kunnen schrijven. Aan het einde van het programma werd er een groepsfoto gemaakt. Als beloning kregen we een pasje waar 120 bath = €3,20 op stond. Hiermee konden we eten en drinken halen in de kantine. Het eten en interieur vielen me erg tegen vergeleken met Hotel Plaza Athénéé Bangkok waar ik vorige week overheerlijk had gegeten. Toch heb ik mij nog wel vermaakt in het centrum. Ik ben bij ‘Thailand Best Shopping Fair’ geweest. Ik zag hele leuke zwarte Adidas schoenen en die heb ik dan ook meegenomen. Goh, ik ben wel in een koop bui. Gisteren had ik een kerstjurk gekocht en die dag daarvoor nog 2 andere dingen. Ach ja, ze hebben hier gewoon hele leuke spullen voor weinig geld. Straks heb ik spijt als ik weer in Nederland zit en ik het niet heb gekocht. Ik vind dat het nu mag.

Zaterdag 17 december:
Voor deze dag had ik geen planning gemaakt. De dag kon nog alle kanten op. Allereerst ben ik naar het winkelcentrum gelopen om nieuw internet op mijn telefoon te laten zetten. Dit was alweer op. Ik heb 4,5GB gedaan (voor mij alleen veel te veel) zodat de visite die in januari komt, ook gebruik kan maken van mijn internet. Ik ben dan hun Wifi Spot. Inmiddels kreeg ik wat trek en ben naar een goedkoop eettentje gegaan. Ik had gebakken rijst, gemixt met kip, ei, wortel en iets groens besteld voor 50 bath = €1,33. Tijdens deze maaltijd dacht ik na. Zal ik alleen nog de stad in gaan, of zal ik de hele dag niks doen. Ik besloot voor het eerste te gaan. In het centrum van Bangkok ben ik op zoek gegaan naar de Erawan-schrijn. Dit is een schilderachtig tempeltje, waar offergaven worden gebracht of danseressen traditionele dansen opvoeren. Ik heb de dansende meisjes gezien en een hele boel mensen die wierrook stokjes naar het boeddha beeld rezen. Ik vond het heel bijzonder dat dit kleine tempeltje midden in de drukte van de stad ligt. Om me heen hoorde ik het verkeer en af en toe hoorde ik een skytrein voorbij razen. Ik heb in de stad wat rondgelopen en natuurlijk heb ik weer wat gekocht. Op een markt zag ik een hele leuke armband met turquoise kralen en zilveren olifantjes. Voor het donker ben ik terug gegaan naar het appartement en om half 7 was ik thuis.

Zondag 18 december:
Om 12 uur ontmoette ik Jolanda. Wij gaan samen naar de Chatuchak of Jatujak markt. Dit is een hele grote markt die alleen in het weekend plaatsvindt. Met de mini-van reden we richting de weekend markt. Ik vond het vrij goedkoop. Een enkel ritje vanaf ons appartement voor 25 bath = 70 cent. Een uur later arriveerden we bij deze enorme markt. Ik keek echt mijn ogen uit. Het was zo groot dat als je op zoek wilt gaan naar dat ene kraampje, het bijna onmogelijk is om dat terug te vinden of je moet mazzel hebben. Op deze markt hebben ze echt alles. Kleding, schoenen, tassen, voor in het interieur, tuin artikelen, voor een huisdier en zelfs een apotheek. Bovendien hebben ze echt leuke spullen en niet van die toeristische troep. Ik heb een crème kleurig topje gekocht. Rondom de hals van dat topje zijn bladeren getekend als een soort ketting. Verder heb ik een donkergroene jurk met een ceintuur gekocht en als laatste een onderzetter in de vorm van een olifant. Na 4 uur rondlopen, had ik het nog niet gezien. Alleen waren we zo moe geworden, dat we besloten om terug te gaan richting het appartement. Onderweg heb ik nog wel bij een restaurantje gegeten en heb ik over een kleine markt daar in de buurt gelopen. Hier heb ik maar even niks gekocht, hoewel er een paar mooie truien en shirts heel lief naar mij keken. Ik ben echt in een koop bui deze week en morgen ga ik ook nog naar 2 verschillende markten. Mijn portemonnee vindt dat niet zo leuk.., maar ik wel !

Maandag 19 december:
Om kwart over 7 ging de wekker en om 8 uur stond ik beneden bij de ingang van Summer Garden. Samen met Jolanda liep ik naar de bushalte. We stapten in de bus met het nummer 166. De bus zat propvol. Ik heb nog nooit in zo’n drukke bus gezeten. Ik stond bij de deur en dat was niet heel comfortabel. Als je hier de bus in ga, moet je eerst een paar traptreden omhoog. Ik stond op de laagste traptrede. Al die mensen duwden tegen me aan en dan stond de bus ook nog de meeste tijd in de file. Het spitsuur was begonnen. Bij Victory Monument konden we in een gratis shuttle bus die ons naar de Southern busterminal bracht. Vanaf daar reed er een mini-van naar Damnoen Saduak. In Damnoen Saduak is de grootste en bekendste Floating Market van Thailand. Om 12 uur arriveerden we bij de plek waar we een boot konden huren die ons over de Floating Market zal varen. De mevrouw gaf een prijs van 1500 bath = €40,- per persoon voor een uur. Daar schrok ik wel een beetje van. Kost dat echt zoveel geld?! Dat is echt bizar. Eindelijk na onderhandelen zijn we op een bedrag van 500 bath = €13,35 per persoon voor een uur uitgekomen. Ik vond dat alsnog ontzettend duur, maar voor deze markt was ik wel vroeg opgestaan en ben ik 4 uur lang onderweg geweest vanaf het appartement. Jolanda en ik stapten in een privé boot. Waar waren alle mensen? Waarschijnlijk is het zo rustig omdat het vandaag maandag is. Zaterdag en zondag zal het hier wel druk zijn denk ik. Op het water zag ik vrouwen die producten verkochten vanuit hun boot. Ja dit is DE Floating market die ik op het internet heb gezien. Aan de zijkant van het water waren winkeltjes. Voornamelijk met souvenirs. De boot reed daartussendoor. Het was een grappig gezicht en leuk om eens mee te maken. Het uur ging snel voorbij en voor ik het wist stapte ik de boot uit. Toch zou ik het niet aanbevelen. Het is één en al omkoperij. Als het kan zou ik proberen om alleen vanaf de kant te kijken naar de markt. Waar wij werden afgezet kon dit helaas niet, maar onderweg heb ik wel mensen gezien die foto’s maakte vanaf de kant. Bovendien was het eten op deze plek vrij duur. Ik moest 100 bath betalen voor rijst met 2 eieren, waar je normaal gesproken in de stad van Bangkok maximaal 40 bath voor betaal.
Naast de Floating Market is de Maeklong Railway Market een typisch beeld van Thailand. Deze markt ligt ongeveer 30 minuten rijden van Damnoen Saduak. Met de mini-van werden Jolanda en ik naar de Meaklong Railway Market gebracht. De bestuurder stapte uit en verwees naar de markt, we moesten een stukje over de treinrails lopen. Plots begon er een markt midden op het treinspoor. Dat was grappig. Ik liep over het treinspoor, bukte af en toe om onder de doeken door te gaan die over de treinrails heen hing en keek naar de producten die links en rechts van mij uitgestald waren. Ik vond het een vrij kleine markt. Ik denk dat het ongeveer 100 meter was. Aan het einde van de markt was het station waar de trein stond. Deze zou met een half uur door de markt heen gaan rijden. Jolanda en ik zochten een goed plekje. Toen het eindelijk zo ver was, zag ik de eigenaren van de marktkraampjes hun spullen naar binnen halen. Uit de verte hoorde ik de trein toeren. Wauw wat een groot ding. De trein reed in een rustig tempo langs mij. Ik heb nog nooit zo dicht langs een rijdende trein gestaan. Toen de trein weg was, werden de kraampjes opnieuw klaargemaakt en de doeken uitgestald over het treinspoor zoals het er een paar minuten geleden uit zag. Het leek alsof er niks was gebeurd. Ik keek echt met open mond hoe dit gebeurde. Zo bijzonder dat de trein door de markt rijdt. Ik vond het erg leuk om te zien. Dit was absoluut de goedmaker van de dag en veel leuker als de Floating market, terwijl dat nog wel geld kostte.

Liefs,
Annemaaike