School trip and bike tour

Lieve allemaal,

In het tweede weekend hier in Thailand heb ik alweer veel gezien en beleefd.

Vrijdag 18 november:
Het begon allemaal deze morgen voor het gebouw van het enorme PIM University gebouw. Hier stond een bus en daar mocht ik instappen. Samen met alle mede studenten van de minor reed deze mij naar Ayutthaya. Dit is de oude hoofdstad van Thailand, maar doordat Ayutthaya is geplunderd en vernield een aantal jaren geleden hebben ze de hoofdstad verplaatst naar Bangkok. De heenreis ik al heel indrukwekkend. Aan de kant van de weg zag ik heel goed het verschil tussen arm en rijk. Eerst zag ik bijvoorbeeld hele mooie luxe gebouwen en daarna krotten. Ik kan het geen gebouwen noemen. Er waren namelijk golfplaten ondersteund door takken. Er hingen wat doeken voor als muur. Een eindje verderop was een elektriciteitscentrale. Vanaf daar gingen verschillende kabels, verschillende kanten op. Hieronder woonden ook mensen in zelfgemaakte gebouwen. Toen ik daar naar keek dacht ik echt, waarom helpen die rijke mensen de armen niet. In Nederland moet je altijd doneren en hier hebben de arme zelf rijke buren. De eerste stop van vandaag was Bang Pa - In Royal Palace. Ofwel het zomerpaleis van de koning. Dit is een heel groot gebied met allemaal verschillende soorten gebouwen gemaakt in verschillende stylen. Het was echt een sprookje toen ik daar doorheen liep. Na een rondje te hebben gelopen en groepsfoto's te hebben gemaakt stapte ik weer in de bus. Ja je lees het goed groepsfoto's. Op één of andere manier hebben ze hier in dit land iets met groepsfoto's. Of het ligt alleen aan de school. Het is namelijk zo als ik met school ben dan wordt er bij elke 'bijzondere' activiteit een groepsfoto gemaakt. De volgende stop waar ik uitstapte was Baan Hollanda. Dit is een museum over de geschiedenis tussen Nederland en Thailand. Het was echt of ik even een winkeltje in Amsterdam binnen stapte. Allemaal souvenirs van Nederland o.a. tulpen, koeien, klompen en molens. Bovendien hadden ze ook een café waar ze kroketten, frikandellen en bitterballen verkopen. De halve klas kon het niet laten om iets te bestellen. We reden weer verder en stopten ergens bij een restaurant. Hier kon ik aan een tafel zitten waar 3 verschillende gerechten op tafel stonden. In Thailand is het namelijk heel gewoon om samen van één gerecht te eten, dus wij moesten de gerechten delen. Ik kreeg nog een speciale soep, maar die vond ik eigenlijk niet eens zo lekker. Toch heb ik wel wat opgegeten, want ze hadden het wel speciaal voor mij gemaakt. Nadat iedereen uitgegeten was, konden we weer in de grote dubbeldekker bus. Deze bracht ons naar de laatste bestemming. Het was een verwoeste boeddhistische tempel. Wat Phra Si Sanphet is de naam. Het was een ruïne. Ze hebben er niks meer aan gedaan. Het leek of de tijd had stil gestaan. De mensen zijn weggegaan na de verwoesting zonder terug te keren om iets op te ruimen of te herbouwen.
Dit was een hele leuke culturele dag die goed georganiseerd was door school. Ik vind Thailand nu al een bijzonder land.

Zaterdag 19 november:
Vandaag ging ik fietsen door Bangkok met een groep van 13 mensen. 10 mede studenten en 3 vreemden. Het bedrijf dat de fiets tour aanbiedt heet Co van Kessel. Maar eerst moeten we er nog komen. Het is namelijk 25 km vanaf het appartement. Het openbaar vervoer wilde ik wel eens uittesten. Even kijken hoe het werkt en of het goedkoper is als een taxi. Samen met 7 andere studiegenoten ging ik op pad. Allereerst ging ik met de bus. Dit kostte me 16 bath = 40 cent. De bus was prima. Niet heel comfortabel met zachte stoelen, maar er was wel airco. Voor een buskaartje hoefde ik niet bij de chauffeur af te rekenen. Ik kon gaan zitten op een stoel en toen kwam er een mevrouw langs die mij een buskaartje verkocht. Na ongeveer 3 kwartier in de bus te hebben gezeten was de bus bij het eindstation. Dit was het victory monument. Dit was een grote rotonde en ik zag veel bussen en auto's. Boven de weg reed een 'skytrain'. Daar moest ik ook naar toe. We liepen met z'n allen naar het station en daar moest ik een kaartje kopen uit de muur. Muntjes in de automaat gooien en dit kostte mij 42 bath = €1,12. Het kaartje moest ik automaat stoppen waardoor het poortje open ging. Het kaartje kwam ook weer uit de machine en deze moest ik bewaren tot het eindstation. Boen op het perron moest ik voor een poortje staan. De 'skytrain' stopte en dan ging het poortje open. De treinen kwamen om te paar minuten, dus lang hoefde ik niet te wachten. Wel was het erg druk in de trein. Ik moest een beetje denken aan de metro in Nederland. Het eind station was Saphan Taksin. Hier stapten we uit en liepen naar de pier. Het kaartje stopte ik weer in de automaat, de poortjes gingen open, maar deze keer kreeg ik het kaartje niet terug. Bij de pier kozen we om met een privé boot naar 2 pieren verderop te varen. Dit kostte wel wat meer dan de reguliere boot. Nu kostte het 50 bath = €1,33 en anders 16 bath. Vanaf Si Phraya pier moesten we nog een klein stukje lopen en toen zag ik het gebouw van Co van Kessel. In totaal duurde de heenreis 2 uur en dit kosste mij €2,82. Vergeleken met Nederland is dat helemaal niks. De fiets tocht startte bij het bedrijf. We fietsten door kleine straatjes en steegjes. Ik zag hoe de mensen daar leefden en ze begroette mij aardig. Heel bijzonder want je kon ook echt in het huis kijken. Ze leven zo dicht op elkaar met weinig spullen. Uiteindelijk kwamen we uit in het centrum van China Town. Dit was enorm druk. Er waren Chinese tekens en heel veel kraampjes met spullen. Schoenen, speelgoed, kleding, tassen etc. en alles is heel goedkoop. Hier kon ik trouwens niet fietsen, zoveel mensen als er waren. Toen we uit de menigte waren fietsten we door naar de bloemen markt. Dit was in een loods gevestigd. Hier weren heel veel kraampjes met verschillende bloemen, kransen en bloemstukken. Vervolgens fietsten we verder naar de één na grootste tempel in Bangkok. Deze heet Wat Anongkharam Worawihan. Hier hebben we een rondje gelopen en de gids heeft ons wat dingen verteld. Na dit bezoekje fietsten we terug naar de garage van Co van Kessel. We moesten nog wel over het water, maar gelukkig was er een pontje die ons naar de overkant bracht. Op het einde hebben we nog een groepsfoto gemaakt. Dat hoort hier in Thailand althans op school willen ze de hele tijd groepsfoto's maken... Deze fietstocht duurde 3 uur en ik vond het super leuk. Ik vond het zelfs een beetje jammer dat het was afgelopen. Het voelde zo vertrouwd op die fiets en het was bijzonder om ook de andere kant van Bangkok te zien. Als wandelaar ga ik bijvoorbeeld niet in de kleine straatjes, want het is echt een doolhof en alles lijkt op elkaar. Voor wie naar Bangkok gaat adviseer ik om dit ook te doen. Het is een leuke ervaring. Ik zou het zo nog een keer willen doen. Misschien straks in januari, want dan komen mama, papa en mijn vriend een bezoekje aan mij brengen of misschien ook wel om een klein beetje vakantie te vieren. Daar kijk ik nu al naar uit. Inmiddels was het hafl 6 geworden en we hadden wel trek in wat eten. Met de boot zijn we richting Wat Rajsingkorn gevaren. Op het water had ik erg last van traanogen. Het water is hartstikke vies en al die vuiltjes komen dan in mijn ogen. Met de zon moet ik ook nog even wennen. Het brand zo erg op mijn hoofd en mijn zonnebril is te licht waardoor ik traangogen krijg. Ook vind ik het in de stad benauwd. Ik heb gewoon moeite met ademhalen. Dit komt door de smog. Zo vies eigenlijk. Bij de pier van Wat Rajsingkorn aangekomen, stapten ik in een heel leuk plaatsje. Asiatique the riverfront stond op het gebouw. Ik vond het sprookjesachtig op een of ander manier. Er waren verschillende kraampjes in de open lucht met hele leuke spullen, restaurantjes, een draaimolen, leuke muziekjes en het was hartstikke druk met mensen. Hier hebben we ook avond gegeten. Om half 10 zijn we op zoek gegaan naar een taxi. We mosten in een rij wachten voordat we in de taxi konden stappen. Samen met 3 andere stapte ik in een taxi. De meter ging aan met een start bedrag van 35 bath = 93 cent. Dat is in elke taxi. De taxi chauffeur vroeg of we langs de 'high way' wilde. Dit vraagt hij omdat wij tol moeten betalen voord e snelwegen. Dit wil de taxi zelf niet betalen. Na ongeveer 3 kwartier rijden arriveerden we bij Summer Garden (mijn appartement). Het kostte mij 60 bath = €1,60 en nog 20 bath = 53 cent voor de 'high way'. De andere 3 betaalde ditzelfde bedrag. Totaal voor de terug weg dus €2,13 betaald. Het valt dus mee hoeveel het kost om met een taxi te gaan vergeleken met het openbaar vervoer op de heenweg, maar dan moet je wel met 4 mensen in een taxi zijn, anders betaal je 4 x €2,13 = €8,52.

Zondag 20 november:
Vandaag ben ik samen met mijn kamergenoot en nog een ander meisje naar de IKEA geweest. Ja ja, ze hebben hier ook een IKEA. Het appartement is vrij kaal en we willen het graag gezellig maken. De IKEA zag er precies zo uit als in Nederland, met dezelfde vertrouwde spullen. Mijn kamergenoot en ik hebben gelukkig een beetje dezelfde smaak, dus we kwamen al snel overeen met wat we wilde kopen. De kerstdagen komen er aan, dus we zijn voor een sterrenlamp gegaan. Dit is een staande lamp met een ster om de gloeilamp. Verder nog kaarsjes gekocht, glazen, theedoeken en inpakpapier met kleine kerstmannetjes er op. Met dat inpakpapier gaan we lege dozen inpakken en door het huis verspreiden. Dat zal een kerstelijk sfeertje geven. Sinterklaas is hier natuurlijk niet, dus beginnen wij alvast aan kerst. Dat vind ik wel gek hoor. Voor het eerst kerst in een ander land, voor het eerst is het warm tijdens de kerstdagen en voor het eerst zonder familie. In het appartement hebben alles een plekje gegeven. Door de lamp en de kaarsjes gaf het meteen al een huiselijk gevoel. De lampen die aan het plafond hangen zijn zo zakelijk. Dat geeft totaal geen gezellige sfeer. Nu heb ik juist zin dat het avond wordt, dan mogen de kaarsjes en lamp aan.

Aankomende week heb ik mijn eerste coach, client en feedback meeting. Ik ben erachter gekomen dat het evenement eind januari gaat plaatsvinden en ik dan ook nog in Thailand ben. Dit betekent dus dat ik kan zien wat ik zelf heb georganiseerd. Meer informatie volgt.

Liefs,
Annemaaike